***

Cześć wam!
Długo myślałam czy napisać czy też nie ale w końcu to mój blog więc chyba mam prawa ciągle do niego?
Dziwnie jest wejść tutaj i zobaczyć rozdziały nie swojego autorstwa, zobaczyć jak statystki spadły no i tak mało komentarzy. Za niewielką pomocą życzliwych mi ludzi jestem tutaj teraz...

Zatem... Chcę was bardzo ale to bardzo mocno przeprosić. Wiem, że nie spodziewałyście się tak raptownych zmian na tym blogu ale chyba nie mogłam inaczej postąpić. Co sie ze mną działo? Za dużo pisania a i to mogłoby spotkać się z różnymi reakcjami z waszej strony. Chyba najważniejsze, że wróciłam i będę znów pisać, prawda?
Dziękuję wam za te miłe, przepełnione radością i pozytywną energią słowa. Wiszą sobie na ścianie i przez ten okres gdy mnie nie było, zawsze na nie spoglądałam ilekroć za wami zatęskniłam.
Jesteście cudowne, niepowtarzalne i tak mi oddane? Nie wiem jak to nazwać ale czuje się to coś w sercu jak się te wasze słówka czyta :)

Zakładając tego blog całe 3, 4 miesięce temu nie sądziłam, ze poznam tutaj takich ludzi, nie sądziłam, że niektórzy staną się tak bliscy mojemu sercu! To chyba tak na prawdę wy dajecie mi tę siłę do przetrwania.
Wiem, że źle zrobiłam, wiem, że nie odchodzi się bez pożegnania ale zrozumcie mnie lub chociaż się postarajcie.
Nie chce stracić czytelniczek, nie chcę stracić was! Wiem, że ponosi się konsekwencje swoich wyborów i taką konsekwencją może być wasze odejście ale... Ale gdzieś tam, wewnątrz mojego i tak już zdruzgotanego serduszka kryje się maleńka iskierka, ze zostaniecie, że dalej będziecie tworzyć ze mną tego bloga, że przed nami będzie kolejne miesiące przygód Valery :)
Co wy na to???

Ściskam i całuje, Magda